Recenzje płyt

Na tę chwilę od niespełna siedemnastu lat czekało tysiące fanów starego, dobrego Kombi. 22 stycznia 2016 r. ukazał się nowy studyjny album legendarnej formacji Sławomira Łosowskiego, zatytułowany po prostu „Nowy album”. Na premierowy materiał złożyło się 10 kompozycji (w tym jedna w wersji instrumentalnej) i dodatkowy bonus w postaci „Słodkiego miłego życia” w wersji koncertowej.

Przeglądy muzyczne od kilku lat rządzą w ramówkach kilku popularnych kanałów telewizyjnych. Swoją postawę wobec nich prezentuje na swoim debiutanckim albumie śląska formacja Tester Gier. I jest to postawa, nie ma co ukrywać, bardzo specyficzna.

Szczecińsko-gryfińska formacja Arcy Młyn w przededniu trzydziestej czwartej rocznicy wprowadzenia w Polsce stanu wojennego uraczyła wszystkich miłośników alternatywnego i postpunkowego brzmienia drugą w swojej dyskografii EP-ką o tytule „Wykluczeni”. Na niespełna jedenastominutowy materiał złożyły się łącznie cztery, stosunkowo zróżnicowane kompozycje autorstwa Michała Zmaczyńskiego. Za warstwę liryczną i żywiołowy wokal odpowiadał jak zwykle Przemysław Thiele, a gościnnie w instrumentalnym utworze na trąbce zagrał Szymon Porowski.

Patrzę na kalendarz i nie wierzę. Wydawnictwu „This World Is Yours” stuknęło dokładnie 20 lat. Na rynku muzycznym debiutancka płyta RMB ukazała się 11 września 1995 r. pod szyldem Low Spirit Recordings. Do dziś uważana jest za jeden z najlepszych albumów epoki rave. Sprawdźmy, czy słusznie.

Muzyka tworzona w ramach sceny komputerowej rządzi się swoimi prawami. Nie podąża za obecnymi trendami, jest często surowa, bezkompromisowa i przede wszystkim niezależna. Taki właśnie materiał zaserwował nam niedawno Bartłomiej Dramczyk, znany także jako V0yager. Jego „Skrawki demosceny” swoją premierę miały podczas kolejnej edycji Pixel Heaven w Warszawie w dniach 25-27 września 2015 r.

Trance nie umarł. Przynajmniej tak twierdzi MSoundTech – polski producent muzyki elektronicznej. Jego najnowszy album „Progression” bije rekordy popularności na streamowych serwisach Jamendo, Bandcamp i SoundCloud, a także jest masowo rozpowszechniany przez internetowych piratów, mimo swojej bezpłatnej dostępności. Artysta tym samym udowadnia, że miarą sukcesu jest nieustanny rozwój i ciężka praca.

Jakaż to przemiana wewnętrzna i duchowa musiała zajść w Chippym, skoro tak znacząco zmienił stylistykę tworzonej przez siebie muzyki? Pewnie spora. Ziemowit Wójcik na kilka miesięcy przed osiągnięciem pełnoletniości serwuje dojrzałe, stonowane wydawnictwo muzyczne. „Unstable Routines” to nowe, ale w dalszym ciągu synthpopowe oblicze Chippy’ego.

Chwila, w której coś się kończy, może jednocześnie oznaczać początek czegoś nowego, być może lepszego. W przypadku młodej kapeli z Mirosławca, ich nazwa okazała się prorocza. Możemy tylko i wyłącznie żałować, że Regret The End zawiesiło swoją działalność. Czwórka sympatycznych muzyków pozostawiła po sobie garść koncertowych wspomnień i EP-kę, zatytułowaną po prostu „Demo”.

Z oceanu w kosmiczne przestworza – w taką podróż zaprasza nas na albumie “Water On Mars” trójmiejska formacja The Shipyard. To drugi w dorobku zespołu studyjny krążek, który nakładem wydawnictwa 2.47 Production ukazał się na rynku muzycznym 1 kwietnia 2014 roku. Niespełna 45 minut rockowej petardy powinno zadowolić każdego, nawet najbardziej wybrednego konesera niezależnego brzmienia.

Cztery albumy, dwie EP-ki i jedna kompilacja najlepszych utworów – takim dorobkiem może poszczycić się szczeciński wokalista, autor tekstów i producent muzyczny Andrzej „Deko” Junkiert. Pięć lat aktywnego komponowania i realizowania twórczych wizji zamyka najnowsza płyta jego projektu HoldStill o tytule „Cztery Strony Świadomości”. Dwanaście elektronicznych numerów stanowi potężny ładunek emocjonalny, będący jednocześnie swoistą opowieścią o rozterkach życiowych, relacjach z bliskimi osobami i walką z przeciwnościami losu.

Niespełna rok przyszło czekać fanom legendarnej punkowej formacji TZN Xenna na jej drugi studyjny album o tytule „Czart PRLu”. Krążek ten stanowi konsekwencję obranej przez Krzysztofa „Zygzaka” Chojnackiego ścieżki muzycznej, po jakiej kroczy jego zespół od czasu reaktywacji w 2010 roku. Obok premierowych numerów, na albumie znalazła się także „odświeżona” garść klasyków, pamiętających doskonale pierwsze lata działalności Xenny.

Namy łamie konwencję. Ich druga w dorobku EP-ka zawiera tyle materiału, co przeciętne wydawnictwo długogrające. 13 kompozycji, mogących spokojnie zmieścić się na dwunastocalowym winylu, tworzą łącznie niespełna 42 minut rockowego, nowoczesnego grania. Czym zaskakuje zatem nowa EP-ka Namy?