Artykuły i wydarzenia

I w końcu skończyły się te Mistrzostwa. Francja… wicemistrzem. Nie powtórzył się scenariusz sprzed szesnastu lat, kiedy zespół, na którego czele stał wówczas Didier Deschamps, ograł Włochów w finale ME 2000. Zwyciężyła Portugalia w dramatycznym dla Cristiano Ronaldo meczu.

4 kwietnia 2016 r. na popularnym serwisie internetowym Commodore Scene Database rozpoczęła się dyskusja odnośnie zasadności trzymania w bazie informacji o meetingach, które same w sobie niewiele wnoszą dla całokształtu sceny Commodore 64. Bez żadnych konsultacji z użytkownikami moderatorzy podjęli decyzję o usunięciu wielu wpisów z przedziału czasowego od 1 stycznia 2000 r. do 1 stycznia 2016 r. Zniknęły z bazy danych m.in. takie wydarzenia, jak Arise Demomeeting 3.0, Back In Time Live 2007 i 2013, Samar …

Jednym z elementów, który bez wątpienia wpłynął na ogromną popularność komputera Commodore 64 w latach 80. ubiegłego wieku, był układ muzyczny Sound Interface Device, zwany potocznie SID-em. To dzięki niemu niejeden użytkownik poczciwego „Komodiusza” pozyskał bogactwo niezapomnianych emocji, wrażeń i akustycznych doznań. Do dziś muzyka generowana za pomocą SID-a jest bardzo ceniona. Jednakże w całej dotychczasowej historii C64 brakowało jednolitego rozwiązania, które mogłoby stać się standardem w zakresie uzyskania dźwięku stereofonicznego.

Do niedawna Hot Style był jedynym polskim magazynem dyskowym, ukazującym się regularnie na scenie komputerowej w drugim dziesięcioleciu XXI wieku i zarazem pierwszym, którego wydanie opóźniło się o kilkanaście lat. 24 marca 2016 r. światło dzienne ujrzał czwarty numer amigowego magazynu Karmelia. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, iż ów issue czekał na złożenie ponad dwie dekady.

Od dziesięciu lat zajmując się naprawą C64 i jego peryferii, spotykam się z wieloma pytaniami dotyczącymi ogólnej funkcjonalności tegoż komputera. Niektóre są całkiem istotne, inne z kolei przyprawiają mnie o uśmiech na twarzy. Nadszedł czas, by obalić kilka mitów dotyczących poczciwego Commodorka!

Moda na klimaty retro zatacza coraz szersze kręgi. To nie tylko styl ubierania, czy możliwość użytkowania starych sprzętów elektronicznych, ale również i muzyka. Producenci i kompozytorzy coraz chętniej sięgają po dobrodziejstwa elektronicznych brzmień lat 80 XX wieku (vide soundtrack do filmu Kung Fury) i trzeba przyznać, że niektórym wychodzi to całkiem dobrze. Przykładem twórczości określanej mianem „vintage electropop” jest dyskografia Ziemowita Wójcika z Witnicy.

Grupa De-Koder powstała na początku 1995 roku i przez kolejnych 8 lat działała aktywnie na scenie komputerowej na platformie Commodore 64. Na swoim koncie ma łącznie po trzy dema i kolekcje muzyczne oraz jedną kolekcję graficzną. Założycielami formacji są Colitt i Kapshel. Pierwszy z wymienionych wspólnie z Datą są obecnie jedynymi członkami grupy.

Magazyny dyskowe były jednym z nieodłącznych elementów sceny komputerowej ostatniej dekady XX wieku. Pojawiały się na wszystkich popularnych platformach, stanowiąc podstawowe źródło wiedzy na temat nowych produkcji, ciekawostek technicznych, obyczajów, jak i spotkań komputerowych zapaleńców. Czy w dobie powszechnego dostępu do Internetu wydawanie magazynów na dyskietkach będzie przedsięwzięciem spisanym na straty? Zdecydowanie nie, czego dowodzą dwie polskie formacje: Tropyx i Draco.

W drugiej części felietonu przedstawię Wam własne przemyślenia na temat otoczki, jaką wykreowała obecność uchodźców z Syrii w Europie, spróbuję poszukać odpowiedzi na pytanie, czy warto łączyć imprezy retro gamingowe z demoparty, wspomnę o panującej internetowej histerii, a na koniec opowiem kim jest tzw. superstulatek. Do dzieła zatem!

Moda na styl retro zatacza coraz szersze kręgi. Efektem tego jest pojawienie się na rynku nowego czasopisma, poświęconego tylko i wyłącznie komputerom z poprzedniej „epoki”. Mowa o periodyku „RETROKOMP. Mikrokomputery wczoraj i dziś”, którego redaktorem jest Adam Zalepa.

W listopadzie 2015 r. łódzka firma MATT wypuściła na rynek limitowaną edycję legendarnych joysticków AFF, dedykowanych komputerom Commodore, Amiga, Atari, Schneider, Timex, Spectrum i innym. Kontrolery dostępne są w wersji klasycznej: czarna obudowa i czerwone przyciski fire. Jest to prawdopodobnie ostatni wypust tych joysticków, o czym świadczyć może stosowny komunikat wydany przez przedstawiciela MATT-a.

Niniejszą publikacją otwieram cykl felietonów, w których będę zawierał moje przemyślenia na tematy bieżące, jak i uniwersalne. Chciałbym tym samym nawiązać do tekstów mojego mentora, Jacka Prętkiego, który przed laty swoimi „Bredzeniami o wszystkim i o niczym” inspirował mnie do twórczego pisania.