Wiersz o Szczecinie

Kiedy jestem w moim pięknym Szczecinie
Tutaj czas zawsze beztrosko mi płynie.
Często podziwiam Wały Chrobrego
i spaceruję w Parku Żeromskiego.

Kręte uliczki, zabytkowe kamienice
Tak tajemnicze są te okolice.
Parki, alejki, kwiaty, fontanny
Ach, ten nasz Szczecin jest taki kochany!

Wzdłuż tego miasta Odra się znajduje,
Na której dziennie sto barek cumuje.
Mnóstwo tu ludzi na siebie spogląda,
Tak moje miasto na co dzień wygląda.

Ulice przepełnione autami,
Osiedla przecinane drogami.
Gdzie się nie spojrzysz – zawsze coś się dzieje,
Jeden z drugiego głośno się śmieje.

Szczecin to duże miasto – jak wiecie,
Chociaż nie każdy wie o tym w świecie.
Tutaj największy cmentarz w Europie,
Z pewnością wie o tym każdy chłopiec.

Tutaj teatry, kina, wystawy,
W restauracjach wykwintne potrawy.
A gdy zapragniesz ciszy pokojowej,
Wybierz się koniecznie do Puszczy Bukowej.

Dużo by można pisać o tym mieście,
Tyle słów dobrych, co najmniej dwieście.
Uwierz w to, przyjedź! Ruch jakiś wykonaj,
I na własne oczy się przekonaj!

Paweł Ruczko
Szczecin, 13.02.2006 r.